Die GROOT dag het uiteindelik aangebreek. Pak, hardloop, pak, hardloop, Lucia se medies, hardloop, Ma
se shopping, hardloop, Sophie se pay, hardloop, nog iets moet gekoop word, Jorrie hardloop, pak, pak,
stort, pak, checklys, pak. Pak uit om te check, pak oor!
Koebaai Lucia – trane, byt vas. Koebaai Ma – trane, byt vas! Martie & Mike na lughawe. Jorrie lyk soos ‘n
one man band. Hy het geldsak om sy nek, moonbag (leeg) om sy lyf, kamera om sy nek, 2 tasse! O shit,
sy foon gaan nie werk nie! [my tipe kontrak wil nie roam nie] Reel in aller yl dat my foon roaming kry. Jy
shien ek het jou mos geshsê!
Uiteindelik op vliegtuig, @ 10-uur is ek vaak, maar ons eet eers 11 uur. Nou’s ek wakker! ALMAL slaap.
Stilnox – no-go. Nog een. Ek dommel weg – weet nie hoe lank nie. Ek sien darem ‘n paar ander wat suffer.
Een ou se kop rol van kant tot kant. So klein as wat Jorrie is neem hy leeue spasie in. My voete swel – ek
wonder of ek weer sal kan loop. Slaap, wakker, kyk vir almal, slaap bietjie, wakker. Probeer my bene
strek. Die ou vrou langs die ou langs my hoes erg. Wonder of sy siek is of rook. Slaap, slaap-…
Volgende oomblik … my lief, jy moet nou wakker word. Kan nie wees nie, ek het dan nou net aan die
slaap geraak. Probeer hom ignoreer… Daar is die ligte nou aan. Damn!